Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

Μανιάτικη Κουζίνα




Μανιάτικο φαγητό; Απλές παραδοσιακές συνταγές με υλικά πρώτης ποιότητας σε ένα υπέροχο δροσερό σκηνικό στην ταβέρνα Πλάτανος-Οασις στο χωριό Θαλάμες.

Φεύγοντας από τη Μεσσηνία και μετά από μία κουραστική αλλά υπέροχη διαδομή, λίγο πριν φτάσουμε στη λακωνική μάνη φτάσαμε στο χωριό Θαλάμες και είδαμε αυτή την υπέροχη ταβέρνα κάτω από πλατάνια. Ετσι αφού πήγαμε στην Αρεόπολη και γυρίσαμε τα χωριά γύρω, πεινάσαμε και σταματήσαμε στις Θαλάμες στο γυρισμό μας προς Καλαμάτα.

Φάγαμε κόκορα με μακαρόνια, Χοιρινό με πατάτες φούρνου, καγιανά με σύγλινο σε τεράστιες μερίδες.



Το συστήνουμε ανεπιφύλακτα!
Πλάτανος- Οασις στις Θαλάμες (Μεσσηνιακή Μάνη)


Mani food? Simple traditional recipes with quality materials in a lovely cool scene in the tavern Platanos-Oasis in the village of Thalames.

Leaving Messinia and after a long but wonderful travel, just before reaching the part of Laconia Mani we reached the village Thalames and saw this wonderful tavern beneath trees. So after we went to Areopolis and turned the villages around, got hungry and stopped at Thalames in our way back to Kalamata.

We ate rooster with pasta, pork with baked potatoes, kagiana with syglino in huge portions.


We strongly recommend it!

Κυριακή 26 Μαΐου 2013

Ένα πανέμορφο βίντεο για το Μαρόκο


Είναι δύσκολο να περιγράψεις το Μαρόκο. Είναι δύσκολο να περιγράψεις τους ανθρώπους, τα χρώματα, τις μυρωδιές, τα τοπία. Είναι δύσκολο να πειςτην αρχιτεκτονική, τα σουκ, τις μεντίνες. Ένα βίντεάκι σαν κι αύτό είναι κατά τη γνώμη μου ότι καλύτερο αντί λόγων....

Watchtower of Morocco from Leonardo Dalessandri on Vimeo.

Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Το νεό συναυλιακό και συνεδριακό κέντρο του Ρευκιαβικ κέρδισε το βραβείο σύγχρονης αρχιτεκτονικής 2013

Κι όμως! η Ισλανδιά δεν είναι τόσο χρεωκοπιμένη όσο νομίζουμε.
Σε χρόνιες οικονομικής κρίσης, οι by Henning Larsen Architects και ο artist Olafur Eliasson κέρδισαν το πρώτο βραβείο σύγχρονης αρχιτεκτονικής για το 2013 για το νέο κέντρο συνεδρίων και συναυλιών στην πρωτεύουσα Ρεϋκιαβικ
Το βραβείο Mies van der Rohe είναι το πιο διάσημο βραβείο για την Ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική και απονέμεται στο καλύτερο κτίριο ποθ ολοκληρώθηκε τα τελευταία δυο χρόνια, από ευρωπαϊο αρχιτέκτονα.


Το κέντρο, που άνοιξε τις θύρες του στο κοινό στις 4 Μαϊου του 2011 είναι επενδυμένα σε υαλοπίνακες φτιαγμένους από λεπτό γυαλί, επικαλυμμένα με χρώμα τοποθετημένα σε πολύπλευρο πλαίσιο χάλυβα.
Κρυσταλλική δομή του κέντρου Harpa ήταν εμπνευσμένη από την ισλανδική τοπία και τις παραδόσεις. Εντυπωσιακή σχεδίαση του συλλαμβάνει και αντανακλά το φως της πόλης, στον ωκεανό και τον ουρανό με συναρπαστική δράση,

Τρεις μεγάλες αίθουσες συναυλιών καταλαμβάνουν τον πρώτο όροφο, συμπεριλαμβανομένου μιας εξ ολοκλήρου σε κόκκινο χρώμα, ενώ ένα μικρότερο τέταρτη αίθουσα στο ισόγειο παρέχει ένα χώρο για προσωπικές παραστάσεις και δεξιώσεις
Το Μέγαρο Μουσικής και Συνεδριακό Κέντρο των 28.000 m2 βρίσκεται σε ένα απόμερο σημείο με ανεμπόδιστη θέα της την τεράστια θάλασσα και τα βουνά γύρω από Ρέικιαβικ
Οι τρεις μεγάλες αίθουσες τοποθετούνται η μια δίπλα στην άλλη με την πρόσβαση του κοινού στη νότια πλευρά και παρασκήνια πρόσβαση από τα βόρεια.
 
 Harpa - Reykjavik Concert Hall and Conference Centre αποτελεί μέρος ενός εκτεταμένου σχεδίου ανάπτυξης στο λιμάνι του Ρέικιαβικ, το Project του ανατολικού λιμένα.

Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

The new fashion in Athens- Wine Bars- Article by the Guardian

Athens' new-school wine bars

Greece is not known for its wines, but a new crop of wine bars in Athens offers locals and tourists the chance to sample some excellent homegrown varieties

• This blogpost first appeared on the Culinary Backstreets blog
Heteroclito, Athens
At Heteroclito wine bar in Athens, all of the wines served by the glass are Greek
The economic crisis that has plagued Greece for the past five years has led to changes on the Athenian culinary scene, including the opening of three new types of venues that seem to be reflective of the times. The first two – cupcake places and frozen yogurt shops – are imports from abroad, perhaps indicative of a population in need of something sweet, comforting and affordable. On the other hand, the third trend, wine bars, digs deep into Greece's roots, representing a fascinating phenomenon in a country that is one of the world's oldest wine-producing regions.

In antiquity, Greek wine was exported across the Mediterranean, and the winemaking tradition has remained strong through the millennia. Yet although there are numerous wineries around the country, in the modern era Greek wine has never achieved the place it deserves on the international market. Production levels are low and vintners have long been unsure of how to market abroad. Outside Greece, one might at best find retsina, a sweet wine infused with pine resin that's reminiscent of the wine used at Communion, or mavrodafni, a red varietal with an almost industrial flavour. But with Greeks themselves increasingly consuming wine, these days a new crop of wine bars has opened in Athens that give both locals and visitors the chance to taste some great domestic varieties.

Oinoscent (which we previously mentioned in our Athens Best Bites of 2012) was the first wine bar downtown when it opened a few years ago and is still very popular with young professionals. The atmosphere – which, unlike most bars in Athens, is strictly nonsmoking – is smart yet casual, with aluminium chairs and warm decor. (Don't forget to check out the über-sleek wine cellar downstairs.) Oinoscent's owners, two lovely brothers in their late twenties, are happy to offer informed advice in English about what to choose from the wine list. The snacks are also excellent: in addition to the barley rusks (think big, fat rustic croutons soaking in olive oil) and olives and the truly fantastic cheese platter, there is an excellent mozzarella di bufala with baby tomatoes.

The short, carefully selected wine list at Oinoscent is balanced between domestic and foreign wines, but the real adventure lies on the list's Greek side. We particularly like the Mikri Kivotos, a blend of agiorgitiko grapes from the Nemea region of the Peloponnese and xinomavro grapes from Amyntaio in northern Greece. Often characterised as Greece's merlot, xinomavro is one of the most promising Greek varieties, at once dark (mavro means black), dry and rich in flavor. If you are aiming for white, another interesting option is Magiko Vouno ("Magic Mountain"), made by Lazaridi Winery in Drama in Northern Greece. This is a popular sauvignon blanc in Greece and is an elegant, exuberant wine with fruity notes.

Oinoscent wine bar, Athens




Oinoscent wine bar. Photograph: Manteau Stam

Located just off Ermou, Athens' biggest commercial street, Heteroclito (which means "heterogenous") opened its doors in late summer 2012. The place is our favourite in terms of decor: the downstairs area is like a nonsmoking French bistro, while the smoking area upstairs is an ode to 60s and 70s Athens, with mosaic floors and Danish furniture. The emphasis here is on Greek wine and Greek grape varieties, something that the owners, Madeleine and Chrysoula, are always keen to point out. Indeed, all of the wines served by the glass are Greek.
We loved the malagousia – one of Greece's best-known aromatic varieties, grown in both the Peloponnese and northern Greece – from Arvanitidis Winery outside Thessaloniki. This delicate, aromatic white grape had become virtually extinct by the 1980s, when Gerovassiliou Winery resuscitated it and turned it into a leading Greek wine, especially in the foreign market. Greece's dessert wine tradition is also worthy of note. Some of the country's best dessert wines are produced by a co-operative on the island of Samos. The award-winning Samos Nectar, which has a rich, sweet taste with an almost raisin-like aftertaste, is considered one of the best in its category – and, at €4 per glass, it's also a great deal.
There are two even newer entries to the roster of downtown Athens wine bars. By the Glass took over one of the Syntagma area's most beautiful arcades, opposite the city's Russian Orthodox church, to open a clean (no smoking allowed) bar with an interesting twist. Customers can pick and choose what they want to try and in what quantity, with glasses offered in 25ml, 75ml and 150ml. There are about 90 labels available, of which 19 are offered by the glass, making the venue a great place to taste different varieties. By the Glass attracts a somewhat older and more mature clientele.
Also brand-new, Harvest is located at one of our favourite street corners, where the pedestrianised Aiolou meets Evripidou, a traditional downtown trade street famous for its spices and pastirma shops. Run by the young and enthusiastic Evangelia Kontopoulou, Harvest is a place we have grown to love. The decor – funky ceramic tiles on the walls, large communal tables – is gorgeous. Thanks to both the menu and the wine list, Harvest attracts a mixed crowd, from young couples and singles to folks in their sixties. The food selection is reason enough to come here, though the tapas are on the pricy side. In our opinion, the best value-for-money items are the tostas, open grilled sandwiches served with salad on the side, of which our favourite is the one with jamón (Spanish ham) and tomato. We're also fond of the (very Spanish) fabada, a delicious mixture of white baby beans and chorizo in red sauce.
We imagine that in a few years from now, Athens will most likely have far fewer cupcake bakeries and frozen yogurt stands. This new crop of wine bars, on the other hand, seems like it's here to stay. We'll drink to that.
Note: Opening and closing times are to be taken with a grain of salt, as Athens bars close when people go home.

• Oinoscent: Voulis 45-47, Syntagma, +30 210 322 9374, Mon-Thurs noon-1am, Fri-Sat noon-2am, closed Sunday
• Heteroclito: Fokionos 2, Syntagma, +30 210 323 9406, heteroclito.gr, Mon-Thurs noon-midnight, Fri-Sat 12.30pm-1.30am, Sun 5pm-11pm
• By the Glass: Georgiou Souri 3, Syntagma, +30 210 323 2560, Mon-Thurs 8pm-late, Sat 10pm-late, Sun 11pm-late (closing time depends on business)
• Harvest: Aiolou 64, downtown, +30 213 025 2284, 7pm-2am
This is an article from our Guardian Travel Network. To find out more about it, click here
---------------
Personally we have been to WINE POINT which is close to the Acropolis Museum and we had a great time. https://el-gr.facebook.com/Winepoint.Athens.
The decoration is very cosy and its list contains a variety of very good greek wines in very good prices. The wine we chose was one with my favourite variety called Malagouzia. When we went there was also a very good guitarist who played and sang 80s greek rock music. We would definitely recommend it!

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

Aperitivo ad Arte

Μια πρόταση για όσους θα έχουν την ξεχωριστή τύχη να ταξιδέψουν στην Φλωρεντία, την άνοιξη. και θέλουν εκτός των άλλων, να απολαύσουν μια ξεχωριστή βραδιά, με τέχνη, ρομαντική διάθεση, ποτό.

Η Galleria degli Ufizzi, ανοίγει τις πόρτες της για special απογεύματα, κάθε Πέμπτη. Σας δίνεται η αυκαιρία να επισκευτείτε τα νέα "μπλε" δωμάτια που είναι αφιερωμένα σε ξένους καλλιτέχνες σε συνδυασμό με ένα μπουφέ απεριτιφ στη μεγάλη ταράτσα του μουσείου, με θέα την Piazza della Signoria εκεί που κάποτε οι μεγάλοι δούκες των Μεδίκων περνούσαν τα απογεύματα τους, απολαμβάνοντας την μεγευτική θέα.
Μπορείτε να επισκευτείτε και τα οκτώ δωμάτια της πτέρυγας, πίνοντας το ποτό σας δίπλα σε πίνακες του Goya, του Rubens και άλλων μεγάλων Ισπανών, Γερμανών και Φλαμανδών ζωγράφων.
Με μόνο 10€ ή 12€ το άτομο. Απαιτείται όμως να έχει γίνει κράτηση.
 

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

London Timelapse 2 τα αρχιτεκτονήματα


Το Λονδίνο της περιόδου των Ολυμπιακών μέσα από τα μάτια του διάσημου φωτογράφου Mattia Bicchi. Η πόλη κούκλα!! Μελαγχολούμε βλέποντας αυτό το υπέροχο πάντρεμα μοντέρνου και παραδοσιακού....

London Architecture Time Lapse in Motion from Mattia Bicchi Photography on Vimeo.

Τέλειο!! το Λονδίνο σε Timelapse

Το βίντεο αυτό για το Λονδίνο (μετά τους Ολυμπιακούς) σε timelapse είναι ένα πραγματικό έργο τέχνης

Timelapse London from Ben Grubb on Vimeo.

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2013

Η βιβλιοθήκη Joanine του Πανεπιστημίου της Coimbra

Μια από τις ωραιότερες Baroque αρχιτεκτονικής βιβλιοθήκες που έχουν δει τα ματάκια μας είναι αυτή του Πανεπιστημίου της Coimbra. Ενός από τα σημαντίκότερα Portugese speaking Πανεπιστήμια στον κόσμο. Αποτελείται κυρίως από τρια δωμάτια, επενδυμέμενα με τροπική ξυλεία και φύλλα χρυσού, φερμένα από τις αποικίες. Η οροφή και οι τοίχοι ζωγραφισμένα εξαίρετα από διάσημους Πορτογάλους καλιτέχνες της εποχής (18ος αιώνας) από τη Λισαβώνα.
Περισσότερα από 200.000 σπάνια βιβλία επιστημών ιατρικής, γεωγραφίας, ιστορίας, ανθρωπιστικών επιστημών, νομικής, φιλοσοφίας και θρησκευτικών φυλάσσονται και συντηρούνται από το Πανεπιστήμιο. Σπανίως, στην κεντρική σάλα όπου δεσπόζει ένα μεγάλο πιάνο με ουρά, δίνονται συναυλίες. Φυσικά τέτοιες συναυλίες θεωρούνται μεγάλο γεγονός και είναι πολύ δύσκολο να τις παρακολουθήσει κανείς.

Beautiful metro stations - Univercita di napoli linea 1

Το θαυμάσιο δημιουργημα του νεοϋορκέζου σχεδιαστή Karim Rashid για το σταθμό του Πανεπηστημίου Της Νάπολι της Ιταλίας, είναι κάτι που αξίζει κανείς να επισκευτεί.
Ο επιβάτης περπατά και σχεδιάζει το ταξίδι του ανάμεσασε γλυπτά και έργα τέχνης διάσημων designers. Η αποβάθρα αντανακλά τη λάμψη των ελλειπτικών σχημάτων και των γραφιστρικών αποτυπωμάτων στους τοίχους
Μπαίνοντας στον σταθμό από την είσοδο της πλατείας, ο ταξιδιώτης θα περπατήσει μεσά σε ένα διάδρομο διακοσμημένο με πλακάκια που επάνω τους είναι τυπωμένη και μια νέα λέξη που δημιουργήθηκε τον τελευταίο αιώνα και. καθώς φτάνει στο lobby θα παρασυρθεί από μια φωτεινή παλέττα χρωμάτων και σχημάτων.
Και, όταν στο τέλος φτασει στις πλατφόρμες, μέσω των φουτουριστικών κυλιώμενων σκαλών, θα βιώσει την μετάβαση από την εξωτερική, πολύβουη πλατεία σε ένα διαφορετικό πιο απομονωμένο και ατμοσφαιρικό περιβάλλον, όπως το διαμορφώνουν έργα τέχνης και γραφιστικές παραστάσεις.
Ανεβαίνοντας ή κατεβαίνοντας τις κυλυώμενες σκάλες που οδηγούν σε κάθε μία πλατφόρμα, στα σκαλιά έχουν σχεδιαστεί τπορτραίτα του Δάντη και της Βεατρίκης και, όταν ο ταξιδιώτης φτάσει στο τέλος της σκάλας, αλληλοεπιδρούμενα έργα ψηφιακής τέχνης τον ακολουθούν έως τις αποβάθρες το επιπεδοτης πλατφόρμας είναι το σημείο του σταθμού όπου ο επιβάτης περνά στατικά τον περισσότερο καιρό. Οι επιγραφές στους τοιχούς και το φαντασιακό περιβάλλον τον εισάγει σε μια διάσδταση αλληλεπίδρασης με τον σύγχρονο πολυεπίπεδο τρόπο σκέψης, όπου δυναμικά στοιχεία και ατμοσφαιρικό περιβάλλον αλληλεπιδρούν

La Bateau-Lavoir

Μια πρόταση για όσους πρόκειται να επισκευτούν το Παρίσι. Ένα αξιοθέατο όχι τόσο γνωστό, που δεν αναφέρεται στους ταξιδιωτικούς οδηγούς, που όμως κρύβει μέσα στους τοίχους του σχεδόν ολόκληρη την ιστορία των γραμμάτων και των τεχνών της Γαλλικής πρωτεύουσας. Αν τύχει και βολτάρετε στα στενά της Μονμάρτης σίγουρα θσ πέσετε -όπως έπεσα κι εγώ- πάνω σε μια πολύ μικρή αλλά πολύ όμορφη πλατεία τόσο μελαγχολική (ιδιαίτερα το φθινόπωρο) και με πανέμορφη θέα σε όλη την Μονμάρτη. Είναι η πλατεία Emile Goudeau. Στην αρχή ίσως να μη σας γεμίσει το μάτι αλλά αν κοιτάξετε καλυτερα θα βρείτε τη φήμισμένη γκαλερί La Bateau-Lavoir.
Η La Bateau-Lavoir, φημισμένη γκαλερί - εργαστήριο - κοινόβιο, που ιδρύθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα από τον ποιητή Max Jacob έμελε να γίνει το ορμητήριο για τον κάθε ταλαντούχο αλλά αδέκαρο καλλιτέχνη που εκπλήρωνε το όνειρο του να μείνει και να δημιουργήσει στη μέκκα του πολιτισμού και των τεχνών, το Παρίσι. Αποτέλεσε σπίτι, εργαστήριο, κέντρο κάθε μόρφής ακολασίας, αλλά και χώρος δημιουργίας, για δεκάδες πολύ διάσημους ζωγράφους, συγγραφείς και ποιητές, άσημους και πάμφτωχους στα πρώτα τους βήματα.
Οι συζητήσεις μέσα στο σπίτι αλλά και στα γειτονικά καφέ έδιναν και έπαιρναν, όπου το πάθος και ο ενθουσιασμός ξεχείλιζε. Η συνοικία της Μονμάρτης εκείνα τα χρόνια ήταν τόσο κακόφημη και παρακμιακή που όταν έβρεχε τα ρυάκια νερού που ξεφύτρωναν από το κατηφορικό έδαφος ήταν τόσο ορμητικά που το πλυμηρισμένο μέρος έμοιαζε από μακριά όπως τα πλοία καθαρισμού το σικουάνα. Έτσι πήρε και το όνομα Beatau Levoir. Ο Πάμπλο Πικάσο είναι σίγουρα ο διασημότερος ένοικος του σπιτιού, από το 1904. Στο σπίτι αυτό μάλιστα άρχισε τις πρώτες συζητήσεις και αναζητήσεις σχετικά με τον κυβισμό. Ενώ έμενε εκεί ζωγράφισε και τον φημσμένο πίνακα του "οι κυρίες της αβινιόν" (Les Demoiselles d'Avignon)
Pablo Picasso, Les Demoiselles d’Avignon, oil on canvas, 1907 (MoMA)